วิธีการทั่วไปในการทำให้สเตนเลสดำ

หลักการ: การบำบัดทางเคมีจะสร้างชั้นฟิล์มออกไซด์ขึ้นบนพื้นผิวโลหะ และกระบวนการบำบัดพื้นผิวจะเกิดขึ้นผ่านฟิล์มออกไซด์ หลักการที่ใช้ในกระบวนการบำบัดพื้นผิวนี้คือการสร้างฟิล์มออกไซด์บนพื้นผิวโลหะภายใต้การทำงานของอุปกรณ์ที่เกี่ยวข้อง ซึ่งสามารถแยกโลหะออกจากการสัมผัสโดยตรงกับสภาพแวดล้อมภายนอก

วิธีการทั่วไปในการทำให้สแตนเลสดำมีดังนี้:

หมวดที่ 1: วิธีการแต่งสีด้วยกรด

(1) วิธีไดโครเมตหลอมเหลว จุ่มชิ้นส่วนสแตนเลสลงในสารละลายโซเดียมไดโครเมตหลอมเหลว คนให้เข้ากันประมาณ 20-30 นาที จนเกิดฟิล์มออกไซด์สีดำ ถอดออกและปล่อยให้เย็น แล้วล้างออกด้วยน้ำ

(2) วิธีการออกซิเดชันทางเคมีแบบโครเมตแบล็ก กระบวนการเปลี่ยนสีของชั้นฟิล์มนี้จะเปลี่ยนจากสีอ่อนเป็นสีเข้ม เมื่อเปลี่ยนจากสีฟ้าอ่อนเป็นสีน้ำเงินเข้ม (หรือสีดำล้วน) ช่วงเวลาจะอยู่ที่ 0.5-1 นาที หากพลาดจุดที่เหมาะสมนี้ไป ฟิล์มจะกลับมาเป็นสีน้ำตาลอ่อน และสามารถลบออกและเปลี่ยนสีใหม่ได้เท่านั้น

2. วิธีการวัลคาไนเซชันสามารถได้ฟิล์มสีดำที่สวยงาม ซึ่งต้องผ่านการดองด้วยกรดกัดทองก่อนการออกซิเดชัน

3. วิธีการออกซิเดชันแบบด่าง ออกซิเดชันแบบด่างเป็นสารละลายที่เตรียมด้วยโซเดียมไฮดรอกไซด์ โดยมีระยะเวลาออกซิเดชัน 10-15 นาที ฟิล์มออกไซด์สีดำมีความทนทานต่อการสึกหรอสูงและไม่จำเป็นต้องบ่ม โดยทั่วไประยะเวลาการพ่นเกลือจะอยู่ระหว่าง 600-800 ชั่วโมง สามารถรักษาคุณภาพสเตนเลสสตีลที่ดีเยี่ยมโดยไม่เกิดสนิม

หมวดที่ 2: วิธีการออกซิเดชันแบบอิเล็กโทรไลต์

การเตรียมสารละลาย: (ไดโครเมต 20-40 กรัม/ลิตร, แมงกานีสซัลเฟต 10-40 กรัม/ลิตร, กรดบอริก 10-20 กรัม/ลิตร, กรดบอริก 10-20 กรัม/ลิตร/PH3-4) แช่ฟิล์มสีในสารละลาย HCl 10% ที่อุณหภูมิ 25 องศาเซลเซียส เป็นเวลา 5 นาที ไม่พบการเปลี่ยนแปลงสีหรือการลอกของชั้นฟิล์มด้านใน แสดงให้เห็นถึงความต้านทานการกัดกร่อนที่ดีของชั้นฟิล์ม หลังจากกระบวนการอิเล็กโทรไลซิส เหล็กกล้าไร้สนิมเฟอร์ริติก 1Cr17 จะถูกทำให้ดำอย่างรวดเร็ว แล้วจึงชุบแข็งเพื่อให้ได้ฟิล์มออกไซด์สีดำที่มีสีสม่ำเสมอ ความยืดหยุ่น และความแข็งในระดับหนึ่ง คุณสมบัติเด่นคือกระบวนการที่เรียบง่าย ความเร็วในการทำให้ดำเร็ว ให้สีที่ดี และความต้านทานการกัดกร่อนที่ดี เหมาะสำหรับการชุบดำพื้นผิวของเหล็กกล้าไร้สนิมต่างๆ จึงมีประโยชน์ในการใช้งานจริงอย่างมาก

หมวดที่ 3: วิธีการอบชุบด้วยความร้อน QPQ

เมื่อดำเนินการในอุปกรณ์เฉพาะทาง ชั้นฟิล์มจะแข็งแรงและทนทานต่อการสึกหรอได้ดี อย่างไรก็ตาม เนื่องจากสเตนเลสสตีล โดยเฉพาะสเตนเลสสตีลออสเทนนิติก ไม่มีคุณสมบัติในการป้องกันสนิมได้เท่ากับก่อนผ่านกระบวนการ QPQ สาเหตุคือปริมาณโครเมียมบนพื้นผิวของสเตนเลสสตีลออสเทนนิติกได้รับความเสียหาย เนื่องจากในกระบวนการ QPQ ก่อนหน้านี้ ซึ่งเป็นกระบวนการไนไตรด์ ปริมาณคาร์บอนและไนโตรเจนจะแทรกซึมเข้าไป ทำให้โครงสร้างพื้นผิวเสียหาย สนิมง่าย ละอองเกลือจะเกิดสนิมภายในเวลาไม่กี่ชั่วโมง ด้วยจุดอ่อนนี้ การใช้งานจริงจึงมีข้อจำกัด